Fascynacja podróżami , odkrywaniem nowych miast istniała od zawsze. Często poprostu wykonujemy masę zdjęć z nowych miast. W dawnych czasach były również tworzone swoiste obrazy wizualne. Przed epoka fotografii artyści zabierali ze soba pudło z przyborami malarskimi. Powstałe obrazy były pamiątkami przywolujace wspomnienia . Ulicę , place stawały sie tematem malarskim. Kompozycje malarską łączącą elementy architektury rzeczywistej i fantastycznej lub tylko fantastycznych nazywamy prospektem (a takie właśnie wykonywano lata temu] W XVII-XVIII w. terminu tego używano na oznaczenie weduty lub widoku.

podręczny, pomocny słownik pojęć malarsko historycznych :

Szeroki, rozległy widok miasta obserwowany ze znacznej odległości, często z wyżej położonego miejsca – to PANORAMA.

Panoramiczne malowidło w formie kulistej, dającej złudzenie dużej głębi przestrzennej przedstawiające widok miasta – to KOSMORAMA

Niekiedy weduta łączy się z mariną – MARINA przedstawia fragment portu i zabudowań nadbrzeżnych. Malarza specjalizującego się w przedstawianiu widoków miejskich nazywamy wedutystą

Szczególnym rodzajem weduty jest CAPRICCO, czyli kaprys architektoniczny – pejzaż, na którym istniejące budowle występują w fantazyjnym zestawieniu, często razem z budowlami wymyślonymi przez artystę lub w całości będącymi tworem jego wyobraźni.

capriccio stało się nowym gatunkiem malarstwa, który polega na przedstawieniu z natury jakiegoś krajobrazu, a następnie ozdobieniu go pięknymi budowlami lub innymi wyjątkowymi obiektami pod każdym względem idealnymi^[. Wymyślony, lecz realistycznie przedstawiony widok miasta nosi także nazwę WEDUTY IDEALNEJ .

Ja oczywiście z każdej podróży przywożę zdjęcia. Przywożę zawsze jakieś namalowane, narysowany obrazek przez miejscowego artystę. Nieważnie czy duży czy mały obrazek zawsze z powrotem ze soba wiozę, pokazujący jakieś charakterystyczne miejsce tam gdzie byłam. Oczywiście przedstawię poniżej najciekawsze, przez mnie najbardziej polubione.

a czy wy też tak robicie, zbieracie wspomnienia.