Krajobraz pól , równin czy naprawdę jest nieskomplikowany i ubogi .
Niebo dotyka tu ziemi , tworzącej płaskie, monotonne kolisko horyzontu. Jest prześwietlone i jasne , płyną po nim białe obłoki, a czasem ciemne chmury. Ich kształty zmieniają się i tworzą olbrzymie , ruchome kompozycje o zaskakujących barwach i efektach światłocieniowych.
Ziemia jest ciemna, pocięta łanami pól . Czasami zjawi się pomiędzy łąkami wąska struga rzeki lub droga, na miedzach stoją samotnie grusze.
Krajobraz ten jest swoiście piękny, posiada osobliwy nastrój spokoju i powagi.
Czy naprawdę nic się nie dzieje na takich przestrzeniach ….rosną np kępy wiklin, ścieżka wijąca się pomiędzy trawami, w środku łąki rosną głowiaste wierzby, a poza tym milion różnorodnych traw i wiotkich , wysmukłych i niskich. Na takim polu stoimy pośród nieokreślonej mnogości roślin. Polne koniki trenują swe dalekie skoki, muzyka świerszczy , szelest traw, brzeczenie trzmieli.
Horyzont nie jest prosta linia.
Natura stworzyła nieskończonoa mnogość form , ale jakby na dodatek swej hojności sprawiła , że każdy kształt uwikłany jest w czas i przestrzeń , że nigdy nie zobaczymy go dwa razy tak samo.
Na niebie pojawiają się obłoki przypominające sywetki miasta z tysiaca i jednej nocy.
czy na pewno , nie trzeba szukać ukrytych celów we wszystkich dziełach przyrody.
“Znaki” na niebie i ziemi, te widoczne przynajmniej, nie dają się odczytać wprost. Zwykle dopiero później wiąże się je z konkretnymi zdarzeniami. Ostatnia fala: powodzi, pożarów , trzęsień, a teraz epidemia, sygnalizuje wprost, że Ziemia próbuje próbuje otrząsnąć się z nadmiaru pasożytów “myślących”.
Ziemia jest niezwykle ciekawa, w każdym szczególe.
Widać to np. gdy z naszych rodzimych Kujaw wjeżdżamy na Pałuki.
Krajobraz zmienia się z płaskiego w pofałdowany, z licznymi oczkami stawów i jezior.
Nawet krótki spacer po polach w Wielkopolsce uświadomił nam , jak różne są krainy geograficzne, a na mapie tego nie widać.
Niestety, coraz mniej obszarów gdzie nie dotarła ingerencja człowieka.
Przepiękne zdjęcia, jak zawsze Krysiu. Pozdrawiam 🙂
Piękne krajobrazy, aż miło popatrzeć:)
Nasza planeta jest cudowna. I płaski i pofalowany horyzont jest uroczy. 🙂
Q zeszlym roku mialam okacje przejecha w Polsce wlasnie przez taki płaski teren. Było to dla mnie cos nowego, cos innego i dziwnego. Przyglądałam się tym terenom z wielkim zainteresowaniem. Mieszkając miedzy gorami, wzgórzami i skałami nagle widzac cos takiego innego, człowiek dostaje lekkiego szoku 🙂 ciekawa tan nasza ziemia 🙂
Lubię takie kadry 🙂
Przepięknie opowiedziałaś o płaskim krajobrazie 🙂
Tu, gdzie teraz mieszkam, widoki równin ciągnących się po horyzont są niedostępne, więc z przyjemnością obejrzałam Twoje zdjęcia. Niejako w zamian mogę się zachwycać morzem i górami w jednym miejscu , ale horyzontu na lądzie nie wypatrzę.
Ja kocham każdy krajobraz, nawet najbardziej monotonny. I wszystkie pory roku. Ta różnorodność jest taka piękna…
Wow ale pięknie 🙂
„Zapraszam także do siebie na nowy post – KLIK
Ale my ludzie żyjący w płaskim krajobrazie, jak nikt potrafimy zachwycać się górami i pagórkami 🙂
Krysiu, Twoje zdjęcia jak zawsze pokazują piękno i różnorodność naszego kraju. Jest wyjątkowo bogatym obszarem, bogatym we wszystko, czego można zapragnąć – góry i morze, jeziora i rzeki, wyżyny, doliny i równiny…
Ziemia się próbuje oczyścić – już dawno przyszło mi to na myśl, a teraz w związku z komentarzem JKK – dlatego robi co może. Pamiętasz jak na początku kwarantanny tej ogólnej zaczęły zwierzęta wracać na swoje dawne miejsca, bo ludzie siedzieli w domach i nie niszczyli Ziemi przez ten krótki czas? Jak przemówić niszczycielom do rozumu? Tego nikt nie wie, choć żal…
Bardzo lubię podziwiać krajobrazy. Dla mnie to piękny widok. Pięknie o każdej porze roku . Serdecznie pozdrawiam🥰🥰
Najbardziej kocham górskie krajobrazy, ale tak jak piszesz… każda forma przyrody kryje w sobie osobliwe piękno. Lubię przebywać w jej otoczeniu :)!!!
Pozdrawiam serdecznie :)!!!
Mieszkam w krajobrazie, gdzie po dolince jest górka, więc ta płaska przestrzeń jest co najmniej dziwna. Nic się nie dzieje, nie ma pola do wyobraźni, co jest za tą górką, a co za następną…
Serdeczności zasyłam
Regards. Wonderful information!
Przy tego typu krajobrazach dla mnie chmury grają główną rolę. A jak nie chmury to jakaś gałązka, czy coś w oddali, jak na kilku zdjęciach u Ciebie. Samo pole i niebieskie niebo są nudne.
Wow, znakomite zdjęcia!
Pozdrawiam Serdecznie!
W płaskim krajobrazie najważniejsze są chmury i …. cisza.
Dziękuję za piękny tekst i zdjęcia
Witaj dojrzałym latem
Zawsze zazdroszczę tym, którzy ze swojego okna mogą podziwiać pola sięgające aż po horyzont
Pozdrawiam ciepło
Pięknie to napisałaś! Natura jest cudna o każdej porze dnia czy roku, nawet gdy jest groźna. Cud natury:)))
Piękne widoki, ja najbardziej lubię wiosnę, lato i taką ciepłą, złotą jesień 🙂
„Zapraszam także do siebie na nowy post – KLIK
Wolę jednak pagórki, ale nawet gdy jest płasko, może być urokliwie 😉
Piękne krajobrazy 🙂
Ależ przyjemnie się patrzy na te zdjęcia Krysiu. Ziemia nasza ma tyle twarzy, a my raz za razem odkrywamy jej wielenia.
Serdeczności
Thank you for this post. Its very inspiring.