Ognisko na śnieżnej leśnej polanie …..

KC

Wymiary obrazu 49×49 cm

C z e k a j ą c   n a   z i m ę ...

Niektórym może wydawać się, że las zimą jest uśpiony – nie słychać treli ptaków, śpią owady i niektóre ssaki. Nic bardziej mylnego! Zimą w lesie także dzieją się ciekawe rzeczy.

Czy świat roślinny jest całkowicie uśpiony, jednak nie – zimą można zaobserwować w lesie prawdziwe cuda. A do tego magiczny, zimowy krajobraz, skrzący się w słońcu śnieg i mroźne powietrze . Idealne warunki na spacery. Jednak mróz to także zagrożenie dla lasu, zwłaszcza dla drzew. Nie tylko piękne widoki mogą zachęcić zimą do spacerów po lesie.

Jak wyglądają drzewa w lesie zimą.Resztki pożółkłych liści pozostają jedynie na dębach i grabach. Gdzieniegdzie czerwienią się jeszcze owoce kaliny i głogu. Do końca zimy przystrojone w owoce pozostawać mogą jesiony, graby i lipy, większość nasion drzew i krzewów oczekuje jednak wiosny wśród opadłych liści, pod śniegową poduchą. Szyszki świerków i sosen zdobią całą zimę korony drzew, by ogrzane wiosennym słońcem otworzyć się i wysypać dojrzałe późną jesienią nasiona.

Pora zimowa świetnie nadaje się do obserwacji śladów aktywności zwierząt. Przy leśnych dróżkach, pod drzewami, spotkać można płaty zrytej gleby i ściółki. To wataha dzików buchtowała w poszukiwaniu żołędzi oraz zimujących larw i poczwarek owadów.

A jakie wy macie wspomnienia , wrażenia z zimowego lasu.

61 myśli na temat “Ognisko na śnieżnej leśnej polanie …..”

  1. Aż wstyd przyznać, ale zimą nie byłam w głębokim lesie. W parku, na polach tak, ale las zimowy z zaspami po kolana znam z filmów.
    Chciałabym kiedyś ogrzać ręce przy takim ognisku!

    Odpowiedz

    1. Schronić się przy ognisku po całodziennym marszu zimą w lesie – przeżyłam kiedyś takie zdarzenie, będąc harcerską. Często o tym nie myślę, choć dużo czasu upłynęło. Przy ognisku było nas dużo i byliśmy głośno, ale jednak był to las, zima, mróz i śnieg…. a co się działo za kregiem światła z ognia….. nikt nie wie. Pozdrawiam

      Odpowiedz

    1. Tak tak, zgadzam się. Po tych upałów, które nie mogą się skończyć trochę dla ochłodzenia temperatury nie tylko na dworzu, pomyślałam o zimie.

      Odpowiedz

  5. W dzieciństwie mieszkałam przy 2 lasach.
    Często c z rodzeństwem chodzliśmy zimą także, po głębokich zaspach.
    Obserwowaliśmy tropy zwierząt.
    Piękne zdjęcia i obraz🤗
    Pozdrawiam serdecznie z samego wczesnego ranka 😀❤️

    Odpowiedz

  6. Zawsze chciałam pojechac w góry zimą, ale raz, że nie mam sprzętu ani zdolności do takich wędrówek, a dwa, że znaleźć nocleg w schronisku w okolicach nowego roku to “mission impossible”. Ale bardzo mi się podoba mowtyw ośnieżonych gór i lasów i z ogromną przyjemnością zawsze oglądam zdjecia, grafiki, a nawet czytam książki w takich klimatach 🙂

    Odpowiedz

    1. Obecnie to zima w górach zaczyna się po Nowym roku i trwa do połowy marca. W tym okresie można jednak jakieś miejsca znaleźć w schroniskach. Jest to czas ferii szkolnych, a z dziećmi nie jeździ się do schronisk. Warto spróbować. Zimą w górach wspaniała.

      Odpowiedz

  7. Śliczny obraz Krysiu. Masz wenę Kochana. Zima szybko przyszła w góry w tym roku. Moja młodsza córka była w Sidzinie w tym roku. Nie było tak tragicznie. Pozdrawiam Cię z deszczowego Krakowa.

    Odpowiedz

    1. W górach tak bywa, że zima (a przynajmniej śnieg) pojawia się już we wrześniu. Przeżyłam to osobiście najpierw upał 30 stopniowy, a po tygodniu śnieg, przymrozki. 🌨️🌨️🌨️🌨️

      Odpowiedz

    1. Ja też należę do osób tzw. cieplolubnych, ale zimą, śnieg a do tego góry w nocy…… taki dreszczyk emocji czuje na plecach. :-):-):-):-)

      Odpowiedz

  14. Dla mnie las zawsze jest piękny. To jakby taka baśniowa kraina – inna niż wszystkie, a przede wszystkim dom zwierząt. Lubię, gdy drzewa pokryte są śniegiem. Pięknie wtedy wygląda las ! Pozdrawiam 🙂

    Odpowiedz

    1. Patrząc na ogień na obrazie czy zdjęciu to się go czuje :jak się skrzy, jak gałęzie się łamią. Tak samo jak się patrzy na śnieg to gdzieś w głowie jest to skrzypienie śniegu. Połączenie tych twych uczuć jest może nietypowe, ale dlaczego nie.

      Odpowiedz

  18. Staram się sobie przypomnieć, czy ostatnio byłam zimową porą w lesie. I pamięć mnie zawodzi. Na pewno w czasach licealnych, więc przysłowiowe 100 lat temu. Obrazy jednak zostały, bo i zimy były wtedy prawdziwie zimowe.
    Serdecznie pozdrawiam:)

    Odpowiedz

  21. Piękny obraz, to coś dla mnie. Kocham zimę, a jeszcze gdzieś bezpieczne ognisko w górach zaśnieżonych… marzenie. Kocham chodzić po lesie właśnie najbardziej zimą i jesienią, wtedy czuję najwięcej magii. W obrazie również ją czuję. :****

    Odpowiedz

    1. Las Tatrzański – też jest dla mnie ważny, piękny i ma ogromne znaczenie. Zimą zawsze muszę pochodzić po tym zaśnieżonym lesie. Serdeczne pozdrowienia

      Odpowiedz

  23. Krysiu, las jest piękny zawsze i choć zimna nie lubię, zimę tylko za oknem ciepłego mieszkania albo na fotografii, to zimę w Szczawnicy kocham. Patrząc na piękny Twój obraz i na zdjęcia przypomniałam sobie, że fotek zimowych mam sporo schowanych i przyjdzie czas, by je wydobyć na światło dzienne i pokazać zimowe Pieniny. . Na razie cieszę się piękną złotą jesienią dopóki trwa. I oby jak najdłużej. Pozdrawiam 🙂

    Odpowiedz

  24. W Norwegii mamy długą zimę. Nie zawsze tego śniegu jest dużo i to zależy od regiony ale jak juz jest i jest ładnie to jedziemy do lasu. Widoki są wtedy przepiękne 🙂 ja co prawda nie lubię zimy przez to że ciagle marznę, ale lubię ja fotografować 😉 taki dziwoląg ze mnie 🙂

    Odpowiedz

    1. Ja też lubię fotografować zimę, a czasami malować. Z malowaniem jednak nie jest tak, że się siada i można malować, zależy to od nastroju i pomysłu itd. Trudna sprawa. ☺️

      Odpowiedz

  26. Ten obraz to…poezja:-) Jestem częstym gościem takich widoków, bo i las blisko i ogniska częste, ale tu widać Twój talent.
    Te barwy tak cudnie dobrane stwarzają niepowtarzalny klimat zimy….w koło mróz i śnieg, a tu…ciepełko, nawet czuję ….zapach:-) 🙂

    Pozdrawiam jesiennie kolorami liści:-)

    Odpowiedz

    1. Cieszę się , że odebrałaś ten obraz tak jak ja, tak jak chciałam żeby był odebrany. Ta różnica pomiędzy chłodem zimowego lasu, a ciepłem ogniska zawsze każdemu jedmak kojarzy się tak samo. Serdeczne pozdrowienia.

      Odpowiedz

Dodaj komentarz